اسپرولینا برای قرن های متمادی به عنوان غذا مصرف شده است. آزمایش های سم شناسی متعددی که با حمایت های مالی سازمان ملل انجام شده است ایمنی آن را اثبات کرده اند. علاوه بر این، این محصول طی ۳۰ سال گذشته به شکل تجاری تولید و بدون هیچگونه مشکلی توسط هزاران نفر مصرف شده است. اخیراً دو شرکت در ایالت متحده، اسپرولینا را با استفاده از دستورالعمل های علمی و بعد از تأیید سازمان غذا و دارو، بعنوان غذای قابل مصرف معرفی کرده اند.
نتایج مطالعات مختلف بیانگر آن است که اسپرولینا پروفایل تغذیه ای خوبی داشته و حاوی ترکیباتی است که دارای مزایای سلامت بخشبالقوه ای می باشد. طی ۳۰ سال گذشته، تکنولوژی تولید اسپرولینا نیز پیشرفت های قابل توجهی داشته و در عین کاهش قیمت، افزایش کیفیت را نیز بهمراه داشته است. امروزه اسپرولینا به شکل تجاری درکشورهای مختلف دنیا تولیدمی شود. سه شرکت تولید کننده اصلی اسپرولینا در آمریکا، چین و تایلند قرار دارند. این سه شرکت در مجموع سالانه حدود ۱۰۰۰ تن اسپرولینا تولید می کنند. اسپرولینا علاوه بر سه کشور مذکور در سایر کشورها از جمله تایوان، شیلی، ویتنام، هند، ژاپن، کوبا، اسپانیا، آرژانتین، مکزیک و بطور بسیار محدود در ایران نیز کشت می شود که رویای جلبک پارس یکی از این تولید کنندگان می باشد.
علاقمندان به تولید جلبک اسپرولینا که آینده بسیار درخشانی نیز در پیش دارد می توانند در صورت تمایل با تیم رویای جلبک پارس در تماس باشند و از نزدیک با خط تولید جلبک اسپرولینا آشنا شوند.
اسپرولینا همچنین دارای کاربردهای غذایی مختلفی در آب میوه ها، شیر، فرآورده های قنادی، شکلات ها، دسرها، دونات ها، بیسکوئیت ها، کیک ها، کلوچه ها، ماکارونی ها، سس های سالاد، دسرهای منجمد، اسنک ها، چیپس ذرت، پف فیل، کراکر، غلات صبحانه، غذاهای مایع یا فوری می باشد. از اسپرولینا به شکل گسترده ای برای اسپاگتی های رنگی، چیپس و خمیردندان نیز استفاده می شود. برخی مواد غذایی که با رنگ های جذاب و دلپذیر سبز و آبی هستند که برای کودکان نیز بسیار جذاب است حاوی اسپرولینا می باشند.
از این رو اسپیرولینا خصوصاً در قرن اخیر مصارف تجاری و کاربردهای مختلفی در صنایع مختلف خصوصا در صنایع غذایی داشته است. به دلیل مواد مغذی،ویتامینهای سرشار و آنتی اکسیدان های فراوان و عنصر آهن این ریز جلبک اهمیت بسیار زیادی در صنایع غذایی برخی کشورها داشته است. برخی کشورها در آبهای طبیعی به وفور اسپرولینا را برداشت می کنند مانند میانمار و هند در حوالی کوه در سایر کشورها
بصورت انبوه و یا در فتوبیوراکتورها بصورت تجاری کشت داده می شود. در کارخانه های مواد غذایی اسوپیرولبنا به عنوان طعم دهنده، رنگدانه های طبیعی کاروتنوئیدی و فیکوبیلی پروتئینی استفاده می شود. در ادامه به کاربرد های مختلف جلبک اسپرولینا در صنایع غذایی اشاره می شود.
نخستین کاربرد اسپیرولینا برای استفاده در مصارف غذایی می باشد. قبایل بومی در آمریکای جنوبی و آفریقا از اسپیرولینا برای تأمین پروتئین استفاده می کنند. بحث مصرف اسپیرولینا به عنوان ماده ای مفید برای سلامت بشر، در اواخر دهه ۱۹۷۰ مطرح شد.
و اوایل دهه ۱۹۸۰ در پی درخواست های بحث برانگیز مطالعات گسترده ای حول این موضوع صورت گرفت. از درمان سرطان های مختلف تا فعالیت های آنتی بیوتیوک و ویروس کشی با این حال، آنچه نمی توان نادیده گرفت این است که بیش از ۷۰ درصد عرضه اسپرولینا به عنوان مصارف انسانی، خصوصاً مواد غذایی درمانی به کار می رود. اسپرولینا کاربرد بسیار زیادی در کشورهای مختلف دارد و به عنوان یک غذای سالم و بدون اثرات سمی توسط سازمان غذا و دارو در آمریکا تأیید شده است.
خواص اسپیرولینا
اسپیرولینا به دلیل پروتئین بالا، ویتامین ها، اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب ضروری آن شناخته شده است. ۶۰ تا ۷۰ درصد مواد خشک اسپیرولینا پروتئین دارد و منبع غنی از ویتامین ها مخصوصا B12 که معمولا در بافت جانوری است و پیش ساز ویتامین A بتاکاروتن و مواد معدنی مخصوصا آهن است. حاوی مقدار کمی اسید گامالینولنیوک است. همچنین شامل ترکیبات شیمیایی گیاهی مفید دیگری است که برای سالمتی مفید می باشد.
کاربرد اسپیرولینا به عنوان غذا
هنگامی که سلول های جلبکی یا رشته های اسپیرولینا به صورت پودر در آمده باشد می تواند مبنایی برای انواع مختلفی از محصولات غذایی مانند سوپ ها، سس ها، رشته فرنگی، خوراک های سبک، نوشیدنی های فوری و دیگر خوراک ها باشد. در زمین های کشاورزی ارتریس در ایالات متحده تلاش هایی توسط یک شرکت تجاری انجام گرفته است برای استفاده از اسپرولینا در قالب های گرانولا و انواع مختلف رشته فرنگی. پودر اسپیرولینا یک جزء اصلی در رابطه با ویفرها با طعم پرتقال و انواع مختلفی از آب نبات، طعم دهنده های پروتئینی ۱۰ درصدی اسپرولینا به دانه های سویا یا پودرهای تخم مرغ – شیر اضافه شده بود و مورد استفاده و بهره برداری قرار گرفته بود.
رنگ آبی – سبز اسپرولینا بواسطه این دو رنگدانه فیکوسیانین (آبی) و کلروفیل (سبز) است. این دو رنگدانه با گروه دیگری از رنگدانه ها که کاروتنوئید نامیده می شوند (قرمز، نارنجی و زرد) ترکیب شده اند. فیکوسیانین استخراج شده از اسپرولینا ابتدا در سال ۱۹۸۰ توسط شرکت مواد شیمیایی تحت نام تجاری Lina Blue به بازار عرضه شد. این ماده عمدتاً به عنوان رنگ ساز مواد غذایی، رنگ های خوراکی در بستنی ها و رنگ طبیعی در صنایع آرایشی بکار برده می شد. با این حال از آنجایی که این رنگدانه ها به نور حساس بود، مراقبت ویژه ای باید در حفاظت از آن در برابر مواد رنگ بر به عمل می آمد.
از دیگر مواد استفاده از اسپرولینا کاربرد آن در میزان قرمزی ماهیچه های سینه ای و ران جوجه های کبابی می باشد این قرمزی زمانی به حداکثر می رسد که از ۴۰ گرم اسپرولینا در رژیم غذایی شان استفاده کرده باشند و در حالی که زردی همه فیله ها از جمله سینه مرغ با افزایش اسپرولینا در برنامه غذایی افزایش می یابد ارتباط کلی بین مقدار زردی و زیگزانتین در ماهیچه سینه ای معمولاً بسیار قابل توجه و مشخص است. بنابراین کاملا مشهود است که اسپرولینا در برنامه غذایی بر زردی و قرمزی ماهیچه بریان شده تأثیر گذاشته و افزایش زردی با مقداری اسپرولینا در برنامه غذایی ممکن است در رنگدانه زرد معمولی مربوط به تجمع زیگزانتین در ماهیچه دیده شود.
بازار ریز جلبک ها خصوصاً اسپرولینا برای مواد غذایی شامل افزودن آنها به پاستا، بیسکویت، نان، اسنک، آدامس، ماست، نوشیدنی و … جهت رنگدانه های طبیعی بسیار کاربردی و در حال فراگیر شدن است. با گسترش مطالعات و طرح های تحقیقاتی که در سطح دنیا در حال انجام است خصوصاً در مورد جلبک اسپرولینا امید است به زودی این جلبک بی نظیر در صنایع مختلف کشورمان مورد استفاده قرار گرفته و تولید انبوه آن با هزینه پایین انجام شود.
علاقمندان به تولید جلبک اسپرولینا می توانند با ما در تماس باشند.
